De diepte in met ...... Gemma Testerink

Waterbedden, voelborden, geurzakjes, oceaangeluiden… slechts een greep uit het keuzemenu voor snoezelen. Snoezelen is voor mensen met EMB een activiteit die veel voorkomt in hun dagprogramma. Maar waarom eigenlijk? Gemma Testerink onderzoekt Snoezelen in breed perspectief.

Wat is snoezelen?
Snoezelen richt zich op het aanbieden van zintuigelijke prikkels: prikkels die je kunt horen, zien, voelen, ruiken en proeven. Dit vindt plaats in een daarvoor aangepaste ruimte. Maar waarom wordt snoezelen aangeboden? En wat kan dit betekenen voor mensen met EMB? Vorig jaar is een project gestart naar de toepassing van snoezelen bij mensen met EMB. Dit project is nu volop in gang.

Eerste snoezel
Snoezelen is eind jaren ‘70 ontwikkeld en wordt wereldwijd toegepast bij mensen met EMB. Daarnaast wordt snoezelen ook aangeboden aan mensen met dementie, chronische pijnklachten, niet aangeboren hersenletsel en zelfs bij vrouwen die aan het bevallen zijn. In ons project kijken we in eerste instantie naar alle toepassingen van snoezelen die in de literatuur worden beschreven.

Stand van zaken
Op dit moment zijn we nog druk met het analyseren van de bestaande onderzoeken. Maar we zien al dat er diverse verschillen zijn in bijvoorbeeld de duur, de frequentie, het gebruik van de ruimte en de rol van degene die het snoezelen begeleidt. We zien ook overeenkomsten. Zo wordt snoezelen in onderzoeken bijna altijd individueel aangeboden en lijken met name visuele prikkels in een snoezelruimte volop aanwezig te zijn. Niet overal, blijkt uit onze praktijk.

Groepsnoezel
Een praktijkvoorbeeld wat in de aanloop van het project ter sprake kwam: "Op onze dagbestedingslocatie snoezelen we altijd 1x per week met de hele groep. We geven iedereen een plekje en zorgen dat er van alles te beleven valt: lichtjes aan, muziek aan en we delen voelmateriaal uit. Eén van de begeleiders blijft altijd aanwezig om een oogje in het zeil te houden."

Wat weet u van snoezelen? Vertel het ons!
Niet alle toepassingen van snoezelen worden beschreven in de literatuur. Daarom willen we ook de praktijk raadplegen en informatie ophalen bij ouders/verwanten, begeleiders, behandelaren, leerkrachten(assistentes). Verdere informatie over dit deel van het project volgt.